Katemenial pnömotoraks, periyodik olarak menstürasyonu takip eden 72 saat içinde meydana gelen ve tekrarlayan spontan pnömotoraks ataklarý ile karakterize, teþhis ve tedavisi zor olan nadir görülen bir durumdur. Burada, VATS büllektomi, kimyasal ve mekanik plörodezis, dienogest tedavileri sonrasý iki yýl içerisinde dördüncü rekürren sað pnömotoraks ataðý ile baþvuran 37 yaþýnda bir kadýn hasta sunulmaktadýr. Tedavisi, tüp torakostomi, sað vats ile alt ve orta lob büllektomi, diafragma açýlmasý, ektopik diafragmatik endometrial dokunun rezeksiyonu, apikal wedge rezeksiyon, parietal plevra abrazyonu ve talk ile plörodezisden oluþmaktadýr. Bu olgu sunumda, tanýda yüksek þüphe, titiz cerrahi eksplorasyon, özellikle bülleri ve diafragmatik plevral endometrium dokusunun araþtýrýlmasýný, hem mekanik hem de kimyasal plörodezis uygulamalarýný gerektiren bir katemenial pnömotoraks olgusunun doðal seyrini detaylarý ile ortaya koymuþtur. Bu sunum, yineleyen nükslere mazur kalan katemenial pnömotorakslý hastalarda VATS ile birlikte kimyasal ve mekanik plörodezisin kombine kullanýlmasý konusunda yol gösterici olabilir.

Catamenial pneumothorax (CP) is an uncommon disease that is challenging to diagnose and manage. It is characterized by recurrent episodes of spontaneous pneumothorax occurring periodically within 72 hours of menses in women of childbearing age. Treatment typically includes video-assisted thoracic surgery (VATS) and hormonal treatment. This case report is of a 37-year-old female who was presented with her fourth episode of recurrent right-sided pneumothorax, her two-year status post-VATS bullectomy, chemical and mechanical pleurodesis, and dienogest treatment. This case report details the natural history of a CP presentation with a high index of suspicion to diagnose, meticulous surgical exploration of the hemithorax, looking particularly for bullae and diaphragmatic pleural endometriosis or fenestrations, and application of both mechanical and chemical pleurodesis to prevent a recurrence. This report should encourage the combined adoption of chemical and mechanical pleurodesis during VATS in CP patients suffering from repeated recurrence.

Birt-Hogg-Dube sendromu (BHDS), otozomal dominant kalýtým gösteren çok nadir bir hastalýktýr. Pozitif aile öyküsü, tekrarlayan pnömotoraks, deri fibrofollikülomlarý, pulmoner kistler ve renal malignite riskinde artýþ ile karakterizedir. Folikülin genindeki mutasyonun bu sendromun geliþiminden sorumlu olduðu düþünülmektedir. Bu yazýda tekrarlayan pnömotoraks, cilt lezyonlarý ve pozitif aile öyküsü ile baþvuran 40 yaþýnda BHDS kadýn hastayý sunmayý amaçladýk.

Birt-Hogg-Dube syndrome (BHDS) is a rare disease with autosomal dominant inheritance. A positive family history, recurrent pneumothorax, skin fibrofolliculomas, pulmonary cysts, and an increased risk of renal malignancy characterize it. The mutation in the folliculin gene is considered to be responsible for the development of this syndrome. This article aims to present a 40-year-old female BHDS patient with a recurrent pneumothorax, skin lesions, and positive family history.

Spontan pnömomediastinum (SPM), COVID-19 ile iliþkili olduðu bildirilen belirgin bir komplikasyondur. Burada, COVID pozitif bir hastada herhangi bir iyatrojenik veya bilinen nedenden kaynaklanmayan bir SPM olgusu sunuyoruz. Baþvuru sýrasýnda hasta COVID-pozitifti ve stresli idi. Hemen hematolojik ve radyolojik incelemeler (Akciðer grafisi, YÇBT) alýndý ve pnömomediastinum saptandý. Hasta hipoksikti ve iyonotropik destek verilmesine raðmen hipotansifti. Hastanýn kritik durumu göz önünde bulundurularak torakotomi yerine mediastinal pigtail kateterizasyon uygulandý ve kateter 9 gün tutuldu. Hastanede kalýþ süresi boyunca arteriyel kan gazý takibi yapýldý ve buna göre ek oksijen tedavisi verildi. Daha sonra hastanýn durumu düzeldi ve stabil olarak taburcu edildi. Böylece, bu COVID hastasýndaki SPM, Pigtail kateterizasyonu ile tedavi edildi ve büyük cerrahi müdahalelerden kaçýnýldý.

Spontaneous pneumomediastinum (SPM) is a decisive complication reported to be associated with COVID-19. Here, we present a case of SPM in a COVID-19-positive patient that was not caused by any iatrogenic or known reasons. At the time of admission, the patient was COVID-positive and distressed. He was immediately subjected to hematological and radiological investigations (chest X-ray, HRCT), which confirmed pneumomediastinum. The patient was hypoxic and hypotensive even after receiving ionotropic support. Considering the patient's critical condition, a mediastinal pigtail catheterization was performed instead of a thoracotomy, and the catheter was in situ for nine days. Arterial blood gas was monitored during the hospital stay, and supplementary oxygen therapy was provided accordingly. The patient subsequently recovered and was discharged. Hence, SPM in this COVID patient was treated by pigtail catheterization, and major surgical interventions were avoided.

Splenosis, travmatik dalak ve diyafragma rüptürü sonrasý dalak dokusunun çeþitli vücut bölgelerine ototransplantasyon þeklinde yayýlmasýdýr. Torasik yerleþimi ise çok nadirdir, genellikle asemptomatiktir ve insidental olarak saptanýr. Travma öyküsü ve travmaya sekonder dalak/diafragma yaralanmasý olan olgularda sol hemitoraksta pulmoner/plevral veya intratorasik yerleþimli herhangi bir yer kaplayan lezyon saptandýðýnda torasik splenozisten þüphelenilmelidir ve taný malign lezyonlarýn etkin ve minimal invazif þekilde dýþlanmasýyla konulmalýdýr. Bu yayýnda, nonspesifik semtomplar ile baþvuran ve invazif iþlem uygulanmadan görüntüleme yöntemleri ile torasik splenozis tanýsý konan bir olgu sunulmaktadýr.

Splenosis is the autotransplantation of spleen tissue to different parts of the body following a traumatic spleen and diaphragmatic rupture. Thoracic localization is very rare, usually asymptomatic, and detected incidentally. This paper describes a patient who had nonspecific symptoms and was diagnosed with thoracic splenosis using imaging methods without any invasive procedures. In cases with a history of trauma and spleen or diaphragmatic injury secondary to trauma, thoracic splenosis should be suspected when any pulmonary, pleural, or intrathoracic space-occupying lesion is detected in the left hemithorax, and the diagnosis should be made by effective and minimally invasive exclusion of malignant lesions.

Orijini bilinmeyen ateþ ve kist hidatik klinisyenler için zorlayýcý bir süreçtir ve genelde uzun bir taný süresi gerektirir. Kist hidatik prevalansý evrensel olarak azalsa da, endemik yerlerde belirsiz ateþ ve plevral efüzyonla baþvuran hastalarda akýlda tutulmalýdýr. Kist hidatik, orijini bilinmeyen ateþin bir nedeni olabilir. Bu yüzden çok nadir bir olguyu sunuyoruz. Hastamýz bir aydýr olan aralýklý ateþ ve balgamsýz öksürük þikâyetiyle baþvurdu. Sol akciðer orta ve alt zonda solunum sesleri azalmýþtý. Hemogramýnda; nötrofil baskýnlýðý olan lökositozu, normokromik normositik anemisi mevcuttu. ALT, AST, CRP ve prokalsitonin normalin üzerindeydi. Akciðer grafisinde plevral efüzyonun eþlik ettiði apse görünümünde opasite artýþý mevcuttu. BT görüntülerinde 10x9.3 cm boyutlarýnda hava-sývý seviyesi içeren plevra tabanlý kistik yapý görüldü. Torasentez mayii eksüdatif vasýftaydý. Nötrofil aðýrlýklý, ampiyemli sývýydý. Ýndirekt hemaglütinasyon testi 1/2560 titrede pozitifti. Plevral sývý sitolojisinde kist hidatide ait zar görüldü, hastaya sekonder plevral hidatoz tanýsý konuldu.

Fever of unknown origin (FUO) and hydatid cysts are both complex processes that require a lengthy diagnosis. Patients hospitalized with equivocal pyrexia and pleural effusion in endemic areas should keep this in mind. Hydatid cysts are a cause of FUO. Therefore, we present a rare case. Our patient was presented with an intermittent fever and cough. His left lung's middle and lower zones had reduced respiration noises. The hemogram revealed leukocytosis with neutrophil predominance and normochromic normocytic anemia. The levels of ALT, AST, CRP, and procalcitonin were all elevated. There was increased opacity in the appearance of an abscess on a chest X-ray, as well as pleural effusion. On CT, a 10x9.3 cm pleural-based cystic structure containing an airfluid level was observed. Thoracentesis fluid was exudative, neutrophil-dominated, and empyema. The indirect hemagglutination test was positive at a 1/2560 titer. Pleural fluid cytology revealed a cysthydatid membrane, and the patient was diagnosed with secondary pleural hydatosis.

Asbest ýsýya, aþýnmaya, kimyasal maddelere oldukça dayanýklý, esnek ve fibröz yapýda bir silikattýr. Bu özellikleri sebebiyle izolasyon, tekstil, gemi, otomobil üretimi ve inþaat sanayi gibi birçok iþ kolunda uzun yýllar boyunca kullanýlmýþtýr. Kullanýmý birçok ülkede olduðu gibi Türkiye’de de yasaklanmasýna raðmen, eski sanayi ürünlerinin, inþaatlarýn yýkýmý ve tamiri sýrasýnda yoðun mesleki maruziyetler olabilmektedir. Ayrýca, doðada diðer mineraller ile karýþým halinde bulunan asbest, ülkemizin bazý bölgelerinde yoðun olarak bulunmaktadýr. Türkiye’de çevresel asbest temasýnýn yoðun olduðu bölgelerin çokluðu sebebi ile asbest iliþkili akciðer hastalýklarý ile karþýlaþýldýðýnda çevresel maruziyet sorgulamasýnýn ötesinde mesleki maruziyet sorgulamalarý çok da akla gelmemektedir. Biz bu makalemizde olgularla asbest iliþkili hastalýk saptananlarda, çevresel maruziyet kadar mesleksel maruziyetinde sorgulanmasýnýn önemi ve gerekliliðini, çevresel ve mesleki asbest maruziyetlerinin akciðerde meydana getirebileceði patolojiler arasýnda olabilecek bazý farklýlýklarý belirtmeyi hedefledik.

Asbestos is a flexible and fibrous silicate that is highly resistant to physical and chemical conditions. Because of these features, it has been utilized for many years in a variety of industries, including insulation, textiles, ships, vehicle production, and construction. Despite the fact that its usage is restricted in Turkey, as in many other countries, significant occupational exposures can occur during the repair of outdated industrial items and the demolition of buildings. Furthermore, environmental asbestos exposure is a major public health concern in several areas of Turkey. Therefore, it does not come to mind to question occupational exposures in the diagnosis of asbestos-related lung disease. The purpose of this article is to highlight the importance and necessity of questioning both occupational and environmental asbestos exposure, as well as some differences in the pathologies that environmental and occupational asbestos exposures may cause in the lungs of patients with asbestos-related disease.

Diffüz Ýdiyopatik Pulmoner Nöroendokrin Hücre Hiperplazisi (DIPNECH), akciðerin pre-invazif lezyonlarýnýn nöroendokrin hücre proliferasyon spektrumunun iyi huylu ucunda yer alan, oldukça nadir fakat tanýsý zor bir hastalýktýr. DIPNECH'in nedeni tam olarak bilinmemektedir. Taný, Toraks BT'de çok sayýda kalsifik olmayan bronkosentrik nodüller ve mozaik atenüasyon gibi karakteristik bulgular görüldüðünde düþünülmelidir. DIPNECH, solunumsal semptomlarla baþvuran, Toraks BT'de nodül ve mozaik atenüasyon bulgularý olan hastalarýn ayýrýcý tanýsýnda mutlaka yer almalýdýr. Periferik karsinoid tümörlerin öncüsü olarak kabul edildiðinden tanýnmasý hayati önem taþýr. Olgumuzda literatürün aksine birçok periferik karsinoid tümör nispeten hýzlý geliþmiþ ve hipervaskülariteye baðlý olarak ciddi hemoptiziye neden olmuþtur. Hasta, ilk taný anýnda mevcut olan kemik tutulumu ve kýsa sürede yayýlarak kalsifikasyon geliþtiren karaciðer metastazlarý ile klinik seyir açýsýndan literatürdeki diðer olgulardan oldukça farklýdýr.

Diffuse idiopathic pulmonary neuroendocrine cell hyperplasia (DIPNECH) is an extremely rare but underdiagnosed pulmonary disorder at the benign end of the neuroendocrine cell proliferation spectrum of preinvasive lung lesions. The cause of DIPNECH is currently unknown. The diagnosis can be suggested when chest CT demonstrates characteristic findings, including multiple non-calcific bronchocentric random nodules and mosaic attenuation. DIPNECH should be considered in differential diagnoses of patients with pulmonary symptoms and chest CT findings of nodules with mosaic attenuation. It is vital to recognize it since it is thought to be a precursor of peripheral carcinoid tumors. Contrary to the literature, many peripheral carcinoid tumors developed relatively quickly and caused severe hemoptysis due to hypervascularity. The patient differs considerably from other cases in the literature regarding the clinical course, with bone involvement at the initial diagnosis and liver metastases that quickly spread and developed calcification.

Francisella philomiragia, insanlarda pnömoni ve sistemik enfeksiyonlar gibi çeþitli hastalýklara neden olan çok nadir görülen fýrsatçý bir patojendir. Literatürde insanlarda hastalýða yol açan F. philomiragia olgularý çok az sayýdadýr ve çoðunlukla kronik granülomatöz hastalýðý olan, aðýr immünsupresif veya boðulmak üzere olan kiþilerde bildirilmiþtir. Bu makalede, 70 yaþýnda diyabeti olan bir erkek hastada suda boðulma sonrasý geliþen F. philomiragia pnömonisini sunuyoruz ve F. philomiragia enfeksiyonlarýna iliþkin çeþitli raporlarý gözden geçiriyoruz.

Francisella philomiragia is a rare opportunistic pathogen that causes pneumonia and systemic infections in humans. There have been a few reports of F. philomiragia causing disease in humans, mainly in people with the chronic granulomatous disease, severe immunosuppression, or near drowning. We describe a 70-year-old diabetic man who almost drowned and got pneumonia from F. philomiragia. We also looked at other cases of F. philomiragia infections.